De Kattevennen aan het Nationaal Park de Hoge Kempen waren van 24 tot 26 november het decor van de herfststage van onze 3kanters. Met maar liefst 25 atleten trokken we naar de Limburg voor een prachtige, complete triatlonstage. Alle sporten werden kwalitatief getraind en er was aandacht voor twee nieuwe zaken: looptechniek en core stability.
Op vrijdagavond kwamen de laatsten rond 21u binnen in het domein van Sport Vlaanderen nabij Genk. De heerlijke loempia’s van Bee en de spaghetti van Nancy waren de mooie opener van de avond. We praatten bij en al snel ging het over de nieuwe doelen voor 2018, typisch voor die freaks van triatleten. Even later nam Yvo, succesvolle organisator van de 3 Kant-stages, het woord. Hij lichtte het programma van de stage toe en toonde de uitgestippelde mountainbikeparcoursen. Daarna kwamen Gertjan, Koen en Jeroen naar voor om de nieuwe trainingen toe te lichten. In overleg met het bestuur werd een cel van trainers opgericht en die willen gedurende zes maanden en vernieuwd trainingsprogramma aanbieden. Daarna evalueren we de vernieuwing. Op donderdagavond zal er vanaf 7 december een looptraining plaatsvinden. Op zondagvoormiddag voegen we er vanaf januari een fietstraining aan toe. De zwemtraining in Ertvelde blijft doorgaan op zaterdagavond. Elke atleet krijgt op die manier de mogelijkheid om mee te doen aan één gerichte training per week, per sport. De leden reageerden enthousiast en we hopen dan ook op de talrijke opkomst op de nieuwe trainingen. Communicatie volgt eerstdaags via mail. Nog ne La Chouffe, of ne chocomelk voor Gertjan, en dan vlogen we ons bed in.
Zaterdagochtend, 7u. Nico loopt als een Duracell-konijn huppelend de kamer door. Onze sfeermaker in ’t kamertje van vier wou zeker op tijd zijn voor de nuchtere looptraining in het park. Van even snoozen was geen sprake. Nico wil lopen, iedereen zal lopen. We deden de blauwe route van 7,5 kilometer rondom onze villa – ’t was een zot groot spel – op eigen tempo. Meteen na het ontbijt volgde een looptechnische training onder leiding van Koen Van der Jeugt. Hij toonde de basisprincipes van Chi-running: door het zwaartepunt naar voor te brengen in combinatie met een goede core-houding en een hogere pasfrequentie, loop je efficiënter. De toevallige passanten werden getrakteerd op een mexican wave. Bretellen Bernard verklaarde ons gek.
Om 10u vertrok de mountainbikegroep met Yvon. In twee teams werd een prachtige route gereden in het Natuurpark de Hoge Kempen. Een groep had rond de 45 kilometer, de andere rond de 75. De niet-mountainbikers bleven nog even lopers en deden er 7,5km bij, waarna het coureurs werden en met hun groep van zes richting Nederland fietsten voor een rustige tocht van 55 kilometer langst het Albertkanaal.
Rond 14u was iedereen terug in het huisje en namen we een broodmaaltijd, met Thaise kippensoep van Bee, de vrouw van Nico. Daarna kon het dubbelspel in de Daviscup en het veldrijden in Duitsland ons niet lang bekoren en dus trok ongeveer de helft van de sporters – de triatleten – naar het zwembad in Genk voor een zwemtraining onder leiding van Gertjan. De redders maakten een dubbel baan vrij voor 3kant en deden de complimenten aan Karel Blondeel (ik peins van nen Danny…, ex-triatleet en concurrent). Anderhalf uur later hadden we tot 4 kilometer op de teller en was het tijd voor de Italiaan. Een gezellig restaurant waar we konden bijpraten met leden en met niet-leden. Vier toffe niet-leden waren namelijk mee op stage. Na de antipasti, kwam het pizzabuffet, gevolgd door een verslavende tiramisu, die het tekort aan pizza’s aan onze tafel (vier stuks voor veertien man) al snel deed vergeten.
We sloten de avond af met een muziekquiz van Patrick. Daar toonde Steven zich heer en meester in het team ‘Waterloser en vrienden’, maar de uiteindelijke overwinning ging naar de mannen naast ons met o.a. Dieter en Niels. Hun teamnaam ontsnapt me even, zo origineel was hij.
Zondagochtend, 7u. Nico ligt KO in zijn bed en heeft zijn wekker niet gehoord. Het zwemmen van de avond ervoor heeft duidelijk zijn impact en niet alleen op hem. We verzamelen in de tweede leefruimte voor een ochtendsessie core stability. Koen gaf er uitleg over het belang van het trainen van o.a. de lage buikspieren. We oefenden op een correcte rughouding met de death bug, planking, bruggen… Heel wat atleten volgen zijn lessen op dinsdag in de Gentse Voskenslaan. Na de coresessie namen we een stevig ontbijt want vandaag stond een duurtraining fietsen/mountainbiken op het programma. Het overgrote deel reed met de MTB. Gertjan nam de zes coureurs op sleeptouw in zijn streek rondom Maastrichie. We passeerden het parcours van Bilzen langst het Albertkanaal om vervolgens via Maastricht richting Epen te rijden. Daar draaiden we naar Gulpen zo scheerden we langs Valkenburg en Maastricht terug naar Genk. ’t Was een prachtige rit van 113 kilometer met 800 hoogtemeters in de streek van de Amstel Gold Race. Dikke soupape Lieven toonde zijn goede vorm voor de Hel van Kasterlee en trok een dertigtal kilometer stevig door (de kilometriek ging tot 38/u en meer tegen de wind in). Ware het niet van mijn klungelen bij een lekke band, dan zaten we mooi op tijd aan tafel. Na de traiteurmaaltijd trok iedereen zacht naar huis.
De stage in november betekent voor velen de start van de nieuwe voorbereiding. Moe maar voldaan keerden we terug uit de Limburg.
We kunnen terugblikken op een schitterende editie:
- de sfeer was top: vree bende!
- Het sportief programma was rijk, slim en kwalitatief: merci Yvo, Gertjan en Koen! 10 uur sport en gevarieerd bewegen, top.
- ’t eten van de vrouwkes was van lek me liptje: merci Bee en Nancy!
Hopelijk zien we elkaar gauw op een donderdagavond (lopen), een zaterdagavond (zwemmen) of een zondagochtend (fietsen). Je hoeft niet alleen op stage te gaan om elkaar naar de kloten te sporten.
