De hel van Lieven

8 uur ’s ochtends gestart op een parcours dat meer weg heeft van de ondergrond van Disney on Ice dan van een hel. Glad om te starten, moddersoep om te eindigen.

Vertrokken voor de eerste 15km aan 12,5 km/u gemiddeld, niet te vlug gestart en niet zoals vele anderen die het gelijk nog niet doorhadden dat ze nog moesten fietsen en lopen na het eerste looponderdeel.  Uiteindelijk geeindigd in de achterste helft op plaats 216.

MTB (120km) is vlot verlopen, zeer technisch parcours, draaien en keren, gladde wegen in het begin, gemiddelde van 20km/u en vlot naar de eerste helft gefietst. Dan 30km lopen, twee ronden. Terwijl ik aan het wachten op da ventje met die hamer had ik me voorgenomen om zo lang mogelijk de 12/h aan te houden.  Ik heb de volle 30 moeten wachten aangezien de tweede ronde uiteindelijk vlugger gelopen was dan de eerste. Het gevoel om constant gasten voorbij te sjezen die serieus trager lopen dan u is super zalig! Ik was nog relatief fris bij aankomst na 9u36’ wedstrijd. Een superaangename verrassing om te zien dat het handtekeningenbord nog relatief leeg was  (in vergelijking met mijn vorige edities dan toch) bij mijnen arrivé. Uiteindelijk 59e geworden. Seppe Odeyn (wereldkampioen powerman 2016)  deed er een 1u25’ langer over dan vorig jaar. Dat zegt alles over het nieuwe, lastige parcours en de omstandigheden. Heel wat bereikten de aankomst niet. Kortom een superdag, goede voorbereiding (mede dankzij ons weekend), super begeleiding tijdens de wedstrijd (Thanks Jochen, Wouter, Toon, Rinus, Roel, vaedere, moederken en Lillie) en nu stoppen met rode bietensap en klote chia zaad.

Ciao,

Lieven