Het eerste swimrunavontuur van Elias en Jonas

Jonas zijn relaas van zijn eerste swimrunwedstrijd samen met Elias.

Swimrun was voor mezelf een ongekende sport. De eerste ervaringen met de sport waren een groot avontuur vol goede en leuke herinneringen. 

De voorbereiding

Het avontuur begint al met de zoektocht naar het passende materiaal: wat voor swimrunsuit past mij (mouw stukken ja of nee), welke trailschoenen passen bij mij en zijn goed water doorlatend, zijn mijn paddles niet te groot/klein, hoe bevestig ik mijn poolboy, …. Als voorbereiding twee keer met Elias, mijn swimrunpartner geoefend op het zwemmen en de wissels. 

De wedstrijd

Als eerste deelname leek het verstandig om te starten op de medium afstand. Eens testen als die swimrun wel zo leuk bleek als verschillende clubleden ons hadden voorgespiegeld. Samen met het gezin hadden we een camping geboekt aan het meer van Robertville. En wat bleek, het parcours passeerde vlak aan onze tent. Zo kon ik op vrijdagavond al een stukje van het parcours verkennen. Elias besloot op zaterdagmorgen de verplaatsing te doen met de auto. 

Een kwartier later dan voorzien, ging het startshot om 12u45. In tegenstelling tot mijn laatste wedstrijden, was het hier nog eens een ouderwetse ‘massastart’. Elias loodste ons meteen voorbij verschillende duo’s en solisten naar de kop van de wedstrijd. Onze winst was ook al meteen weer verloren toen we de eerste keer in het water gingen. Bril op, paddles goed draaien en ohja die poolboy moet nog tussen de benen ipv op de rug. Ondertussen sprong de ene na de andere in het water. Op het einde van het zwemnummer hadden we die aansluiting wel terug kunnen maken. Laat ons stellen dat onze andere wissels vlotter verliepen. Het spreekwoordelijke leergeld. De afwisseling tussen zwemmen en traillopen werd door mezelf als aangenaam ervaren. Ik ben blij dat Elias de kop nam tijdens het lopen want op zoek gaan naar de wedstrijdpijlen en lintjes is niet mijn sterkste punt. 

Ik had mij vooraf de vraag gesteld als het niet te warm is om te lopen in een suit. Echter bleek de wedstrijddag een verlengde van de zomer: fris en regenachtig. Met een buitentemperatuur van 14 graden en een watertemperatuur van 17,5 graden, heb ik op geen enkel moment problemen ervaren met de lichaamstemperatuur. 

Al sinds de start zagen we weinig duo’s met dezelfde blauwe badmuts als ons. Wel gingen we steeds haasje met een paar solisten. Iets waar ik vooraf minder schrik voor had waren de hoogtemeters. Echter hebben die mijn kuiten danig doen afzien na enkele langere stukken bergop. Na het laatste zwemstuk was er nog één solist voor ons. Die konden we door een sprintje voor de finish voorbij knallen en zo als eerste van de medium afstand de finishlijn passeren. Het avontuur duurde uiteindelijk 2 uur en 34 min. 

Als laatste nog een dankwoord naar mijn vrouwke en kids voor hun volharding en support tijdens dit hondenweer.