Het BK ploegentriatlon, 3 keer uitgesteld door corona, mocht eindelijk doorgaan op zaterdag 4 september. Door het aanpassen van de datum, maar ook door enkele blessures kwam 3kant met wat minder teams dan oorspronkelijk voorzien aan de start, maar de twee teams die aan de start verschenen waren des te enthousiaster!
Ikzelf, Elias Driessen, maakte deel uit van het team “3kant Stevie & the dudes”. De teamnaam werd vernoemd naar de meest ervaren triatleet in ons team, Steven Dekeyser. Verder bestond ons team uit Joren Van Dorpe, Tomas Pot, Kim Vankerckhove, Joren Van Dorpe, Tomas Pot en Peter Strobbe.
Zoals het op een BK ploegentriatlon wel vaker het geval is, kunnen de uren voor de start best wel stresserend zijn (geraakt iedereen op tijd op locatie?, is Hannah van het andere 3kant team (3kant High Voltage) haar binnenband echt ontploft in de auto op weg naar de wedstrijd?, moet Kim zijn afgekeurd vol wiel nog wisselen voor een normaal wiel?), maar zoals het elk jaar telkens lukt, komen alle 3kant teams tijdig aan de start.
Juist voor we het water in mogen gaan, benadrukken we nog eens dat we als doelstelling hebben om met 6 samen te finishen en dan is het zover: de zwemstart. We springen en duiken met 6 het water in en zoeken een tempo waarbij we samen kunnen blijven en zo kunnen profiteren van elkaars zog. Dit tempo vinden we redelijk snel en het loont. We halen enkele teams in die voor ons gestart zijn, waaronder ook 3kant High Voltage, waarbij we elkaar sterk aanmoedigen.
Op naar de eerste wissel en die loopt vlot. Met ons peloton van 6 beginnen we aan het fietsen. We wisselen elkaar vlot af aan de kop en alles loopt vlot tot Kim opeens roept “Lek!”.
Damn, hij heeft een platte achterband, wat jammer genoeg het einde van zijn wedstrijd betekent, maar als team hebben we geen keuze, moeten we doorgaan en hopen dat niemand anders pech heeft. De rest van het fietsparcours leggen we gelukkig vlekkeloos af, waarbij Joren zich duidelijk goed voelt en ons op een gegeven moment aan 48,3 km/u meeneemt in zijn zog. Het resulteert in een gemiddelde snelheid van net geen 40 km/u.
Tijd voor de tweede wissel en ook die gaat vlot. We beginnen aan het lopen en tasten af welk tempo we als team kunnen volhouden. Na enkele honderden meters voelen we aan dat 4:15/km het maximale is, maar merken we toch dat Peter Strobbe precies al redelijk goed gerecupereerd is van zijn Ironman in Hamburg, een week eerder. We moeten hem een paar keer intomen.
Tegen het einde van loopproef krijgt Steven het wat lastiger, maar met de nodige aanmoedigingen en het 3kant High Voltage team als mikpunt, slagen we erin ons tempo te behouden en lopen we over de finish. We kunnen terugkijken op een geslaagde wedstrijd. Na onze wedstrijd supporteren we nog even voor het 3kant High Voltage team en gaan we allemaal samen op de foto. Iedereen meer dan voldaan! Een ploegentriathlon blijft een speciale gebeurtenis. Fantastisch om deze versie samen als team te kunnen afhaspelen.
