IronLakes: podium Heidi, primeur Peter, net niet Koen, en pech Bruno

Op zaterdag 18 september 2021 tekenden vijf 3kanters present aan de boorden van Les Lacs de l’Eau d’Heure voor de lange afstanden: Heidi Wouters en Peter Vandenberghe voor de volle, Bruno en Koen Van der Jeugt en Bart Van Kerkhove voor de halve triatlon. Prachtig herfstweer was het, rustig en mild, al van de dag voordien tijdens de verkenning. We vonden er tevens een schitterende omgeving langs stuwmeren en bossen. Maar ook hellingen natuurlijk, wat deze wedstrijd behoorlijk zwaar maakt, met b.v. 1000 hoogtemeters fietsen voor de halve. Bovendien vond niet iedereen het water even aangenaam van temperatuur, en ook de massastart maakte gemengde gevoelens los. Al viel dat uiteindelijk nog mee, vooral op de volle afstand, met hooguit 200 deelnemers. Op de halve was het met meer dan 700 starters inderdaad best drummen, vooral bij het ronden van de boeien.

Verkenning

Toen de 70.3-delegatie in hun B&B de oogjes opentrok, lagen onze ijzeren 140.6-atleten al in het sop! Voor Peter, die hier met succes zijn allereerste volledige triatlon afwerkte, verwijzen we naar zijn eigen afzonderlijke verslag op deze site. Heidi kende een vlotte eerste zwemronde, maar had in de tweede ronde een beetje last van het woelige water én was de comfortabele voeten kwijt waarin ze aanvankelijk zwom. Een beetje onderkoeld kende ze een wat moeizame wissel naar het fietsen, en had de volledige eerste ronde nodig om op te warmen. Gelukkig kwam toen ook de zon er door. Op het einde van de tweede ronde liet de wattagemeter het afweten, wat Heidi noopte tot voorzichtigheid in de derde en laatste fietsronde, kwestie van de verzuring tegen te gaan.

Verkenning

In het fietsparcours zaten twee stukken die in beide richtingen genomen moesten worden, en waar je een zicht op de concurrentie kon krijgen. De winnares van vorig jaar (die de prestatie van Heidi in Vichy had opgemerkt) was intussen achtergelaten, maar nog een vijftal dames reden voor. De wissel naar het lopen verliep vlotter en al snel kreeg Heidi een begeleider met “WOMEN 3” met zich mee. Op het glooiende parcours ontwikkelde ze een lekker tempo, en na een ronde zat Heidi globaal op positie twee (en aan de leiding bij de Masters A), wat ze niet meer uit handen gaf. Een zilveren plak en champagne spuiten op het podium werd dat!

Podium dames

De “halve” atleten dan, die in de tussentijd waren gestart én gefinisht, elk met hun verhaal. Eentje had niet goed geslapen en ’s ochtends geen hap door de keel gekregen. Maar in de wedstrijd was daar weinig van te merken: Koen miste maar op enkele minuten het podium bij de mannen Masters B (50+). Nee, dan kon zijn neef en naamgenoot Bruno pas werkelijk klagen. Naar het einde toe van de eerste fietsronde zag ondergetekende (Bart) deze ploeggenoot, die enkele minuten voorsprong had genomen bij het zwemmen, in de kant zitten prutsen aan zijn fiets. Dat bleek dus slechts de eerste van niet minder dan drie lekke banden! Ondanks in totaal meer dan een uur oponthoud hierdoor, zette Bruno toch door, en tekende finaal nog voor een zeer stevige looptijd. Bewondering daarvoor! Ikzelf had een vrij normale dag op het kantoor, deed al mijn onderdelen vlot, met plezier en op niveau, wat me een plek zowat midden het pak finishers opleverde.

Après

Tot besluit, zoals Heidi zei, het toffe clubgevoel met de andere aanwezige 3kanters, vooraf, tijdens én nadien, maakte van de totale IronLakes beleving een sublieme ervaring waar we nog lang zullen van nagenieten.