Terwijl de WK-gekte gisteren losbarstte, maakte ik me op voor mijn tweede kwarttriatlon in Hengstdijk net over de grens. Na een ietwat traumatisch zwemnummer in Sint-Niklaas half augustus, nam ik me nu voor om echt wel rustig te blijven. De organisatoren beslisten echter last minute voor een ‘beach start’ met de vrouwen als proefkonijnen, en acclimatiseren was er dus niet bij. Behoedzaam huppelde ik het water in en hielde me afzijdig van de snelle zwemmers. Met een zee van ruimte, kwam ik snel in mijn ritme en kon continu crawl zwemmen. Het doel van de dag was bereikt!
Na een kort maar heftig gevecht met de wetsuit, stond daarna een tijdritje van 43km door de Polders en langs de Westerschelde op het programma. De inhaalrace was begonnen. Bij de ingang van de tweede ronde schatte ik een scherpe bocht wat verkeerd in, maar met een ‘powersafe’, dixit Hans Cleemput, kwam het toch nog goed. Enkelen waren er blijkbaar wel al uit de bocht gegaan. De blik van mijn moeder sprak wel boekdelen, die was een hartaanval nabij.
Na mijn meest chaotische wissel ooit waarbij ik mijn gerief in de wisselzone niet vond, kon ik de loopschoenen aantrekken voor een sightseeing trip van Camping Vogel met 4 lokale rondes. Met gazelle Maaike Ryngaert in mijn kielzog deed ik veel moeite om het tempo er in te houden, me niet te laten inhalen en liep naar de 5de plaats.
Ondanks het feit dat ik nog vééééél werk heb in het zwemmen, durf ik toch al vooruit te kijken naar een eerste halve triatlon in 2022.
Zwemmen: 1200m @ 2:15
Fietsen: 43km @ 37,2km/u & 214 np
Lopen: 9,7km @ 4:17/km
