BRUNO EN STEVEN OP DE MARATHON VAN MALAGA
December. Korte dagen, fietsweer waar je zelfs de meest gehate hond niet doorjaagt en ’s morgens koud wakker worden met grijze mist. Dat zijn zowat de sleutelbegrippen van deze periode van het jaar.
Malaga is in deze periode dan ook de ideale winterbreak. De bedoeling was dat Bruno en ik er deel zouden nemen aan respectievelijk de volledige en halve marathon van Malaga. Allez, dat was alvast het plan.
Oorspronkelijk was ik alleen ingeschreven voor dit avontuur. Maar toen ik Bruno er tijdens een lange fietstraining over vertelde was hij direct enthousiast. De inschrijvingen volgden snel en hij trommelde een volledige Gentse loopbende bij elkaar om samen de reis richting het zuiden aan te vatten.
De ambiance zat er direct goed in en Malaga ontplooide zich als een elegante en aantrekkelijke stad. Dat deze marathon goed georganiseerd was bleek al bij het bezoek van de expo en het ophalen van de rugnummers. Duidelijke signalisatie en korte wachtrijen. Dat liet ons ook de tijd om ons haar wat te laten bijknippen en met een scherpe racesnit aan de start te verschijnen.
We konden ons geen betere weersomstandigheden toewensen dan die ochtend aan de start. Volle bak zon, een voorspelde maximum-temperatuur van 20 graden vergezeld van een mild briesje.
De Malaga marathon heeft voor mij de ideale taille. Niet te klein, het is geen kermisloopje onder de kerktoren, maar het heeft anderzijds ook niet de drukte en de overrompeling van een major zoals Berlijn.
Om 8h45 waren we er weg mee. 9000 deelnemers, grof weg 3000 op de marathon en 6000 op de halve. Zelfs op de brede boulevards rond Malaga was het nog een kilometer of 3 schuifelen tot je in de groep met het juiste tempo zat. Al was ik hier met bijzonder weinig ambitie aan de start verschenen.
Mijn voorbereiding naar deze wedstrijd was op zijn minst geaccidenteerd te noemen. In Augustus scheurde ik 2 laterale ligamenten bij een val in het bos. Lopen zat er de volgende 2 maanden niet meer in. Ik besloot mijn inschrijving op de marathon om te zetten naar een halve marathon en dan naar een PR te knallen. Maar ook dat plan kwam behoorlijk onder druk toen onze kleine familie positief testte op Covid.
Maar niet getreurd, ik was hier om te genieten en dat deed ik echt met volle teugen. Ondanks het gebrek aan volume (ik had de laatste maand een 50-tal km gelopen) verliep het begin van de wedstrijd ongelooflijk vlot. De kilometers onder de palmbomen vlogen voorbij en rond kilometer 10 haalde ik de tweede deelnemer uit onze groep in. We checkten even hoe alles ging en vanaf dat moment begon het plan in mijn hoofd te rijpen om toch misschien de volledige marathon af te haspelen.
Dit ganse seizoen was er al 1 in mineur geweest en om nu naar het zuiden van Spanje af te reizen om er een soort veredelde 20 km van Brussel te lopen was niet echt een leuk verhaal. Aan kilometer 21 moest ik dan uit de wedstrijd stappen maar ik had er echt ronduit geen goesting in. Ik liet de chrono lopen tijdens mijn korte pitstop en ging opnieuw van start. De man met de hamer zou wel ergens langs het parcours staan. Ik was eigenlijk gewoon benieuwd waar.
Kilometer 35 pikte ik Bruno op die duidelijk op zijn tanden aan het bijten was. Een kleine aanmoediging is onder 3Kanters het minste wat je kan doen en ik hobbelde verder.
Een kilometer later kwam de gevreesde “souflette” en die kwam hard binnen. Mijn tempo van 4:45/km moest ik bijzonder snel lossen en ik haspelde verder aan 5.30/km. Het was onverwacht nog heel hard doorbijten tijdens de laatste 7km maar het fanatieke supporteren van de locals sleurde er me doorheen.
Net onder de 3h30 (na de correctie van de pitstop) kwam ik over de meet. Heel blij dat ik die rare beslissing in de wedstrijd had genomen en nu toch een medaille voor de volledige marathon mocht ontvangen. Denk dat deze ervaring voor mezelf nog eens heeft onderstreept hoe belangrijk het is om fris aan de meet te staan.
Bruno kwam een 7-tal minuten later binnen. Na een douche was het dan ook hoog tijd om te genieten van een uitgebreide serie tapas en een goed glas rode wijn!
