Xterra Ardennen, mijn eerste crosstriatlon en vooral nog een lange laatste wedstrijd met het oog op Powerman Zofingen. Ik had me ingeschreven omdat het parcours me heel aantrekkelijk leek, en dat was het ook, achteraf gezien.
Enkele dagen voor de wedstrijd verkende ik het fietsparcours en dat liep de eerste 15 kilometers voor geen meter. Mijn MTB-kwaliteiten zijn nog niet wat ze moeten zijn en de broekschijter in mij begint te twijfelen over de deelname. Na een nachtje slapen besluit ik er toch voor te gaan. Geen risico’s nemen en het bekijken als een lange training in een mooi decors. Ik heb geen logies meer geregeld en dus moet ik zaterdagmorgen al om 4u30 mijn bed uit. Ik had al twee dagen extra koolhydraten gestapeld, en mijn ontbijt met witte boterhammen met honing en wat kippenwit valt precies wat zwaar uit.
Het is al aangenaam warm ’s morgens vroeg aan het Lac de La Gileppe. In de wisselzone kom ik Bernard en Ingeborg tegen, zoals altijd superenthousiast. Het zorgt meteen voor een leuke sfeer, maar daardoor is de focus wat weg van wat ik allemaal moet voorbereiden in de wisselzone..
Ging het zwemonderdeel in Challenge Geraardsbergen vlot, is dat in het stuwmeer helemaal omgekeerd: massastart met de mannen, een stamp in mijn gezicht, benen die tussen mijn armen kruipen, onduidelijkheid of we nu links of rechts van de pilaar moeten zwemmen, golfjes en enkele slokken Ardeens water binnen, onzichtbare boeien waardoor ik de koers kwijtraak, mijn ritme is aan het zwalpen. Het is mentaal toch wat doorzetten. Ik kom na 2km (+100m afdwalen) als één van de laatste atleten uit het water. Bij de vrouwen heb ik de 12de zwemtijd, en intussen al 10 minuten na de koploopster. Ingeborg komt net na mij, ze moest overgeven in het water, en is dan ook blij dat Bernard even kan overnemen. Hij is al vertrokken als ik mijn helm nog aan het aangespen ben en vaststel dat mijn fiets-GPS nog niet aanstaat… Het MTB-parcours bestaat uit één lange lus van 62km met 1000 hoogtemeters. De start is – naar mijn normen – vrij technisch, daarna gaat het op en neer over brede sporen met korte klimmetjes en enkele lange snelle afdalingen. Op het eerste klimmetje heb ik Bernard bijgehaald die me enkele kilometers later tijdens de eerste afdaling werkelijk voorbijvliegt. Ik neem geen risico’s en gebruik mijn schijfremmen waarvoor ze gemaakt zijn. Gelukkig gaat het daarna terug omhoog en kan ik terug haasje over spelen, ik heb nu eenmaal ook mijn trots. De adrenaline en de competitiedrang zorgen ervoor dat ik toch de vlucht vooruit maak en tegen de verwachtingen de snelste fietstijd bij de dames kan neerzetten. Dat is ook nodig na zo’n slecht zwemnummer.
In de wisselzone roept Ingeborg me toe dat ik in de 4de positie zit met slechts 45 seconden achterstand op het podium. Zij zal iets later het stokje opnieuw overnemen van Bernard en losgehen op het trailparcours van 20km met 620HM. Ik wil mijn hoofd echter niet te veel zot maken en moet ook al een tijdje plassen. De eerste kilometers zit ik vooral af te wegen hoe dringend het nu eigenlijk is en of ik wel die tijd wil verliezen. Uiteindelijk loop ik gewoon door, deel ik het parcours mentaal op in 4 blokjes van 5km waarna ik telkens een isogelletje neem, wat nip van mijn sportdrank in mijn gloednieuwe racebelt en in elke bevoorradingszone een beker water over mijn hoofd kap en nog wat isotone drank drink. Dat blijft de ideale strategie om mijn energie op peil te houden.
Het trailrunnen gaat me precies beter af dan een vlak parcours. Ik kan tientallen mannen inhalen, die zien een helling en denken dat ze moeten beginnen stappen. De route is bijzonder afwisselend en heel mooi. En gelukkig ook heel bosrijk want lopen bij 30° is best wel zwaar. Na 9 kilometer zie ik opeens twee vrouwen voor me lopen. De ene loopt op een vlotter stuk weer van me weg maar gaat op de volgende bergop wandelen. Ik schakel een versnelling hoger en laat ze meteen achter.
En voilà, het resultaat is een 2de plaats na de ongenaakbare Chariel Decock.
En de grote fles La Chouffe schenk ik met plezier aan onze voorzitter Bernard. Zij hebben immers ook een leuke en goeie wedstrijd afgewerkt met hun tweeën!
